مقایسه نتایج ارزیابی آزمون ارتقاء دستیاران در گروه های آموزش بالینی دانشگاه علوم پزشکی اراک

سابقه و اهداف : طراحی ابزاری مناسب برای سنجش توانمندی دستیاران بنابر نقش ویژه آنان در نظام آموزشی درمانی دانشگاه ها بیش از پیش مورد توجه برنامه ریزان آموزش عالی قرار گرفته است. این پژوهش با هدف ارزیابی و مقایسه آزمون ارتقاء دستیاران در دانشگاه علوم پزشکی اراک انجام گرفت. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی - تحلیلی 750 سؤال از آزمون ارتقاء دستیاران در گروه های جراحی، داخلی، اطفال، زنان و بیهوشی از ابعاد رعایت اصول ساختاری، سطح پوشش تاکسونومی، شاخص های تمیز و دشواری و نیز میزان پوشش اهداف یادگیری در دانشگاه علوم پزشکی اراک مقایسه شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل: چک لیست استاندارد میلمن، چک لیست تعیین سطح تاکسونومی و پوشش اهداف و نیز دستگاه تصحیح اوراق ( omr ) بود. روایی و پایایی ابزارها تأیید گردید و داده ها بر اساس آزمون های x2 و anowa تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد، گروه زنان با میانگین (2/4 ± 5/4) دارای کم ترین اشکال ساختاری، گروه داخلی از بعد پوشش بالاترین سطح تاکسونومی (40% در سطح کاربرد و 47% در سطح فهم) و گروه جراحی بالاترین درصد پوشش اهداف یادگیری (7/90%) و نیز به عنوان مناسب ترین سؤالات از بعد شاخص دشواری (3/67%)و تمیز (5/73%)سؤالات در مقایسه با سایر گروه ها ارزیابی شد. بین اشکالات ساختاری، پوشش اهداف یادگیری و سؤالات استاندارد در بین گروه های آموزش بالینی اختلاف معناداری مشاهده گردید (001/0 = p ). تیجه گیری: این پژوهش بر لزوم تقویت تیم های ارزیابی آزمون، ارتقاء سیستم های الکترونیکی تحلیل آزمون، برگزاری کارگاه های آموزشی و کنترل سؤالات قبل از برگزاری آزمون تأکید نموده و اعمال سیاست های تشویقی و انجام مشاوره با کارشناسان تعلیم و تربیت و روان سنجی آزمون را به عنوان اثربخش ترین استراتژی ها ذکر می نماید.